کورش کبیر
| ||
|
خط 10-مردم از خدای بزرگ می خواستند تا به وضع همه باشندگان روی زمین که زندگی و کاشانه شان رو به ویرانی رفت،توجه کند.مردوک خدای بزرگ اراده کرد تا یزدان به ((بابل))بازگردند.
خط 11-ساکنان زمین ((سومر))و((اکد))مانند مردگان شده بودند.مردوک به سوی آنان متوجه شد و بر آنان رحمت آورد.
خط 18-مردم بابل،سراسر سرزمین سومر و اکد و همه فرمانروایان محلی فرمان کوروش را پذیرفتند.از پادشاهی او شادمان شدند و با چهره های درخشان او را بوسیدند.
خط 19-مردم سروری را شادباش گفتند که به یاری او از چنگال مرگ و غم رهایی یافتند و به زندگی بازگشتند.همه ایزدان او را ستودند و نامش را گرامی داشتند.
خط 20-منم((کوروش))،شاه جهان،شاه بزرگ،شاه توانمند،شاه بابل، شاه سومر و اکد،شاه چهار گوشه جهان.
خط 32-فرمان دادم تمام نیایشگاه هایی که بسته شده بود را بگشایند. همه خدایان این نیایشگاه ها را به جا های خود بازگردانم.همه مردمانی که پراکنده و آواره شده بودند را به جایگاه های خود برگرداندم.خانه های
خط 33-همچنین پیکره خدایان سومر و اکد را که نبونئید(پادشاه ستمگر بابل) بدون واهمه از خدای بزرگ به بابل آورده بود،به خوشنودی مردوک به شادی و خرمی،
خط 34-به نیایشگاه های خودشان بازگرداندم،بشود که دلها شاد گردد.بشود، خدایانی که آنان را به جایگاه های مقدس نخستین شان بازگرداندم،
خط 36-بی گمان در روزهای سازندگی،همگی مردم بابل،پادشاه را گرامی داشتند و من برای همه مردم جامعه ای آرام فراهم ساختم. (صلح و آرامش را به تمامی مردم عطا کردم. ... ) نظرات شما عزیزان:
عالیه که در زمینه ی تاریخ ایران باستان فعالیت داری. ممنون از مطالبت دوست عزیز به ما هم سری بزن
|